Up is Down

ทางขึ้นคือทางลง: ความหวังสำหรับแกะที่หลงทาง

ข้อพระคัมภีร์: ลูกา 15:1–7

มาพูดกันตามตรง: บางครั้งชีวิตก็มืดมน

มีช่วงเวลาหนึ่งที่หลายคนตระหนักว่าพวกเขาเดินผิดทาง บางทีอาจเป็นการค่อยๆ ห่างออกไปทีละน้อย หรืออาจเป็นการตัดสินใจครั้งเดียวที่ทำให้ทุกอย่างพังทลาย แต่เมื่อพวกเขามองไปรอบๆ และเห็นสิ่งที่พวกเขากลายเป็น ความสุขหายไป ความสงบไม่มีอีกต่อไป ชีวิตรู้สึกเหมือนกำลังหลุดลอยไป

และในช่วงเวลาเหล่านั้น เรามักจะไขว่คว้าหาสิ่งใด? ยาเสพติด เหล้า เซ็กส์ สิ่งเบี่ยงเบนความสนใจ—ยาแก้ปวดชั่วคราวสำหรับบาดแผลที่ลึกกว่า

เราค่อยๆ ตกลงไปในนรก ไม่ใช่สถานที่ที่เต็มไปด้วยไฟและกำมะถัน แต่เป็น นรกส่วนตัว นรกแห่งความอับอาย การเสพติด ความสัมพันธ์ที่แตกสลาย ความว่างเปล่า แสงสว่างในจิตวิญญาณดับลง และไม่นานนัก ร่างกายก็เริ่มยอมแพ้

แต่มีสิ่งหนึ่งที่สำคัญ: แม้ในหลุมลึกที่สุด ก็ยังมีความหวัง

สารหลัก:

พระเยซูเคยเล่าเรื่องหนึ่ง มันไม่ซับซ้อน มันไม่มีแนวคิดศาสนศาสตร์ที่ยากหรือคำศัพท์ที่เข้าใจยาก มันเป็นเรื่องของ คนเลี้ยงแกะ… และแกะตัวหนึ่ง

"สมมุติว่าพวกท่านมีแกะหนึ่งร้อยตัว และตัวหนึ่งหลงหายไป ท่านจะไม่ละทิ้งเก้าสิบเก้าตัวในทุ่งหญ้า และออกไปตามหาแกะที่หลงหายจนกว่าจะพบมันหรือ?" — ลูกา 15:4

ลองหยุดตรงนี้สักครู่

เรื่องนี้ ไม่ใช่แค่เรื่องของสัตว์เลี้ยง มันเป็นเรื่องของ หัวใจของพระเจ้า

มันเป็นเรื่องของ คุณ หากคุณเคยรู้สึกว่าตัวเองหลงทางเกินไป มันเป็นเรื่องของ ช่วงเวลาที่คุณตื่นขึ้นและตระหนักว่า: "ฉันหลงทาง ฉันติดอยู่ ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจะกลับมาได้อย่างไร"

แล้วคนเลี้ยงแกะทำอะไร? เขาออกไปตามหาแกะที่หลงหาย

ไม่ใช่ด้วยคำตำหนิ ไม่ใช่ด้วยความอับอาย ไม่ใช่ด้วยการชี้นิ้วกล่าวโทษ แต่ด้วยอ้อมแขนที่เปิดกว้างและความชื่นชมยินดี

ทางไปสวรรค์… ผ่านนรก?

นี่คือแนวคิดที่อาจดูแปลก: บางครั้ง ทางไปสวรรค์คือผ่านนรก ไม่ใช่การหลีกเลี่ยงมัน ไม่ใช่การแสร้งทำเป็นว่ามันไม่มีอยู่จริง แต่เป็นการขุดลึก อธิษฐาน ทำสมาธิ และผลักดันผ่านจุดต่ำสุด จนกระทั่งคุณทะลุเข้าสู่พระคุณของพระเจ้า

เพราะ พระเจ้าไม่กลัวความมืดของคุณ พระองค์ไม่หลีกเลี่ยงมัน พระองค์เดินเข้าไปในนั้นเพื่อหาคุณ

คุณอาจหมดหวังกับตัวเอง… แต่พระเจ้าไม่เคยหมดหวังกับคุณ

ความชื่นชมยินดีในการช่วยกู้

ดูสิ่งที่พระเยซูตรัสต่อไป:

"และเมื่อเขาพบมัน เขาก็แบกมันไว้บนบ่าด้วยความชื่นชมยินดี และกลับบ้าน แล้วเขาเรียกเพื่อนบ้านและเพื่อนฝูงมารวมกัน และกล่าวว่า ‘จงชื่นชมยินดีกับข้าพเจ้า เพราะข้าพเจ้าพบแกะที่หลงหายแล้ว’" — ลูกา 15:5–6

นั่นไม่ใช่คำตำหนิ นั่นไม่ใช่การทำให้รู้สึกผิด นั่นคือการเฉลิมฉลอง

คุณไม่ต้องคลานกลับไปหาพระเจ้า พระองค์ทรงวิ่งเข้ามาหาคุณ และเมื่อคุณ ยอมให้ตัวเองถูกพบ สวรรค์จะจัดงานเลี้ยงฉลอง

การนำไปใช้ในชีวิต

ดังนั้น หากคุณกำลังนั่งอยู่ตรงนี้วันนี้ และรู้สึกเหมือนเป็นแกะที่หลงทาง…

บางทีคุณอาจ เดินไปไกลเกินไป บางทีคุณอาจ ทำผิดมากเกินไป บางทีคุณอาจ คิดว่าไม่มีทางกลับมาได้อีกแล้ว

ฉันอยากให้คุณได้ยินฉันอย่างชัดเจน: มีทางกลับมาได้ และมันไม่ใช่ทางขึ้น แต่มันคือทางลง

จงซื่อสัตย์กับตัวเอง จงถ่อมใจลง จงร้องเรียกออกมา จงขุดลึกลงไป

คุณอาจพบว่า สวรรค์อยู่ที่ก้นบึ้งของนรกของคุณเอง

และเมื่อคุณทำ—เมื่อคุณยอมให้ตัวเองถูกพบ คุณจะได้ยินเสียงกระซิบของคนเลี้ยงแกะ:

"เราไม่เคยยอมแพ้กับเจ้าเลย"

บทสรุป:

หยุดวิ่งหนีเถอะ หยุดทำให้ตัวเองชาไปกับความเจ็บปวด หยุดแสร้งทำเป็นว่าเราสบายดี ทั้งที่เราไม่ใช่

คนเลี้ยงแกะกำลังเรียกหาเรา คุณไม่จำเป็นต้องทำให้ตัวเองสะอาดก่อน คุณเพียงแค่ต้องยอมให้พระองค์พบคุณ

เพราะใน อาณาจักรของพระเจ้า ผู้ที่หลงทางจะไม่ถูกทอดทิ้ง พวกเขาจะถูกไล่ตาม ถูกช่วยกู้ และได้รับการเฉลิมฉลอง

อาเมน